۸ شهریور ۱۴۰۰، ۱۱:۴۶
کد خبرنگار: 1906
کد خبر: 84452147
T T
۳ نفر

برچسب‌ها

بی‌توجهی باشگاه‌ها در شیوه انتخاب سرمربی و تیم‌های پایه تا کی؟

۸ شهریور ۱۴۰۰، ۱۱:۴۶
کد خبر: 84452147
مجید روان‌ستان
بی‌توجهی باشگاه‌ها در شیوه انتخاب سرمربی و تیم‌های پایه تا کی؟

تهران- ایرناپلاس- یکی از بزرگ‌ترین نقدها به مدیران باشگاه‌ها بی‌توجهی آن‌ها به چگونگی انتخاب سرمربی و از همه مهم‌تر رسیدگی به تیم‌های پایه است؛ در حالی‌که می‌توانند با سرمایه‌گذاری در آکادمی، نه تنها نیازهای خود را تامین کنند بلکه از آن درآمدزایی هم داشته باشند. آنچه اکنون مشاهده می‌شود، اینکه یکی از رازهای موفقیت باشگاه‌های بزرگ جهان توجه به رده‌های پایه است.

به گزارش ایرناپلاس، اگر سرمربی یک تیم به هنگام بستن قرارداد به همان اندازه که به خرید بازیکن‌های مورد نظر خود به مدیران باشگاه فشار می‌آورد روی سرمایه‌گذاری در آکادمی باشگاه تاکید داشته باشد، نه تنها باشگاه، بلکه خود را برای مدت طولانی بیمه خواهد کرد.   

دوران رکود منچستر یونایتد
از سال ۱۹۶۹ دوران رکود منچستر یونایتد آغاز و تا سال ۱۹۸۶ ادامه داشت. در این دوران ۱۷ ساله، ۶ مربی هدایت این تیم را برعهده داشتند، اما تنها دستاوردشان سه عنوان قهرمانی در جام اتحادیه بود که بعدها فرگوسن آن را جام بچه‌ها نامید و یک جام خیریه یا همان سوپر جام انگلیس.
این باشگاه حتی به لیگ دسته دوم نیز سقوط کرد. از نوامبر ۱۹۸۶ آلکس فرگوسن هدایت این تیم را برعهده گرفت و تا سال ۲۰۱۳ در جمع شیاطین سرخ باقی ماند که یک رکورد در تیم‌های مطرح جهان محسوب می‌شود. فرگوسن در آغاز کار به آکادمی این باشگاه سر و سامان بخشید. نتیجه آن آقایی در فوتبال انگلیس و اروپا، حضور ۲۶ ساله در یونایتد و درو کردن همه جام‌های مختلف باشگاهی داخلی و خارجی بود. ارزش باشگاه از ۲۰ میلیون پوند در سال ۱۹۸۹ در زمان حضور مارتین ادواردز، به یک میلیارد و ۹۳۰ میلیون دلار در سال ۲۰۱۳ رسید!

رکورد بی‌نظیر فرگوسن با منچستر
کسب ۳۸ جام، آماری شگفت‌انگیز محسوب می‌شود و تا پیش از حضور فرگوسن، این باشگاه در ۹۴ سال فقط ۲۲ جام مختلف را به ویترین افتخارات خود افزوده بود! اوج شاهکار آلکس فرگوسن با دست‌پرورده‌های آکادمی خود، در سال ۱۹۹۹ بود که شکوهمندترین فصل تاریخ باشگاه منچستر یونایتد با تصاحب ۳ جام، لیگ قهرمانان اروپا و حذفی و لیگ برتر، یعنی نخستین و تنها سه‌گانه تاریخ انگلیس را رقم زد و به همین دلیل در ۱۱ ژوئن همان سال در مراسم جشن تولد ملکه الیزابت دوم، لقب «سر» را دریافت کرد. از طرفی یک رکورد دست نیافتنی نیز برای «سر آلکس» رقم خورد و آن هم کسب ۱۳ عنوان قهرمانی لیگ با یک تیم است که شاید هیچ‌وقت رکوردش در جهان دست نخورد.

ونگر و هنر استفاده از بازیکنان جوان
آرسن ونگر هم یکی از موفق‌ترین مربیان تاریخ جهان است. او ۱۰ سال پس از سر آلکس فرگوسن یعنی در سال ۱۹۹۶ به لیگ برتر آمد و هدایت آرسنال را برعهده گرفت و به مدت ۲۱ سال در این تیم مربیگری کرد. آرسنال مانند منچستر یونایتد یک تیم آشفته نبود. هنر ونگر، استفاده از بازیکنان جوان بود و آنقدر تبحر داشت که باشگاه آرسنال سود سرشاری از فروش بازیکنان دست پرورده آکادمی خود برد؛ تا جایی‌که یک ورزشگاه جدید جایگزین ورزشگاه معروف خود «هایبری» کرد و با این مربی فرانسوی ۱۷ جام داخلی را بدست آورد.

مبحث روان‌شناسی
یکی از مهم‎ترین اصول مربیگری و مدیریت در عرصه ورزش، بحث روان‌شناسی است و این اصل به یک مربی یا یک مدیر یاد می‌دهد که هنگام بروز هرگونه تنش، اختلاف، ناراحتی و عصبانیت چگونه مجموعه تحت هدایت خود را مدیریت کند. مربی یک باشگاه باید قادر باشد از هرگونه تنش جلوگیری کند. پنج عامل، راز موفقیت آلکس فرگوسن در سال‌های حضورش در اولدترافورد بود. رابطه خوب با کادر مدیریتی، انتخاب بهترین بازیکن‌ها، انتخاب نوع و روش تمرینات، انتخاب بهترین راه و روش ارتباط با بازیکن‌ها و آخرین عامل هم شانس بود! آیا در فوتبال ما این عوامل یکجا دیده می‌شود؟

بیشترین جابه‌جایی مربیان
فوتبال ما پر شده از مدیرانی که مدیریت کردن نمی‌دانند و برای حفظ جایگاه خود، مربیان را قربانی می‌کنند و جالب این‌که به سراغ مربی‌هایی می‌روند که امتحان پس داده‌اند. با یک بررسی ساده در لیگ‌های اروپا و حتی آسیا می‌بینید بیشترین جابه‌جایی مربیان در لیگ‌های ما (لیگ برتر، لیگ یک، دو و ...) دیده می‌شود و حتی یک مربی در طول یک فصل در چند تیم مختلف مربیگری می‌کند و انگار فقط آن‌ها در فوتبال حضور دارند و دیگران که خانه‌نشین شده‌اند هیچگاه فرصت کار پیدا نمی‌کنند!
این چرخه همچنان ادامه دارد و هیچ ارگانی پیدا نمی‌شود از حق مربیان کاربلد خانه‌نشین حمایت کند. البته کانون مربیان فوتبال ایران از نخستین دوره لیگ برتر شکل گرفته اما بیشتر به یک دورهمی شبیه است تا یک کانون!

این کانون اگر درست هدایت می‌شد اکنون همه باشگاه‌ها باید از کانون مربیان فوتبال ایران سرمربی و دستیاران خود را انتخاب می‌کردند نه طریق دلال‌ها!
متاسفانه هیچ‌یک از مربی‌ها در عضویت رسمی این کانون قرار ندارند و بعید به نظر می‌رسید آن‌ها که مانند لیگ برتر ما وارد بیست و یکمین سال خود شده‌اند در این فصل بتوانند نقش‌آفرینی کنند.

۳ نفر

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.